عمر فرصت بزرگ زندگی بشر است و از به هدر دادن آن ظلم به خویشتن است

بسم الله الرحمن الرحیم و وَهَبْنَا لَهُ مِن رَّحْمَتِنَا أَخَاهُ هَارُونَ نَبِیًّا ( مریم/53) ترجمه آیه: و ما به رحمت خویش برادرش هارون پیامبر را به او بخشیدیم. 1.       برادر نعمت الهی است و داشتن برادر ریشه در رحمت الهی دارد و نداشتن آن حرمان و محرومیت از یک نعمت الهی است. و از دیدگاه قرآن، ، به گونه‌اى که قرآن در آیه 12 سوره حجرات غیبت کردن را به مثابه خوردن گوشت برادر مرده دانسته و یا در آیه‌ 10 همان سوره رابطه برادری را الگویى براى ارتباط همه مؤمنان معرفى کرده است، قرآن در آیه 34 سوره عبس قیامت را روزى دانسته که انسانها از تمام خویشاوندان از جمله از برادر خویش مى‌گریزند و در آیات 11 و 12 سوره معارج قیامت را روزى دانسته است که مجرمان حاضر مى‌شوند همه خویشاوندان حتى برادرانشان را فدا کنند تا از عذاب دردناک آن روز رهایى یابند. 2.     برادر در قرآن بیش از 90‌بار با واژه «اخ» و دیگر مشتقات آن به کار رفته است که در بیشتر آیات مقصود از آن برادر نَسَبى است که به پسر یا مردى گفته مى‌شود که در پدر و مادر یا یکى از آن دو با شخص مشترک باشد. ؛  و گاه مقصود از این واژه، برادر رضاعى است یعنی کس عمر فرصت بزرگ زندگی بشر است و از به هدر دادن آن ظلم به خویشتن است...

بسم الله الرحمن الرحیم وَ اذْکُرْ فىِ الْکِتَابِ إِبْرَاهِیمَ  إِنَّهُ کاَنَ صِدِّیقًا نَّبِیًّا (مریم/41) ترجمه آیه: و در این کتاب (قرآن) به یاد ابراهیم پرداز، زیرا او پیامبرى بسیار راستگوى بود. 1.       ظاهرا کلمه" صدیق" صیغه مبالغه از صدق و به معنى کسى است که بسیار راستگو است، بعضى گفته‏اند به معنى کسى است که هرگز دروغ نمى‏گوید، و یا بالاتر از آن توانایى بر دروغ گفتن ندارد، چون در تمام عمر عادت به راستگویى کرده است، و نیز بعضى آن را به معنى کسى مى‏دانند که آنچه را که انجام مى‏دهد مى‏گوید، و آنچه را که مى‏گوید انجام مى‏دهد، و میان گفتار و کردا عمر فرصت بزرگ زندگی بشر است و از به هدر دادن آن ظلم به خویشتن است...

بسم الله الرحمن الرحیم یَا أَبَتِ لَا تَعْبُدِ الشَّیْطَانَ  إِنَّ الشَّیْطَانَ کاَنَ لِلرَّحْمَانِ عَصِیًّا ؛ یَا أَبَتِ إِنِّى أَخَافُ أَن یَمَسَّکَ عَذَابٌ مِّنَ الرَّحْمَانِ فَتَکُونَ لِلشَّیْطَانِ وَلِیًّا( مریم/ 44 و 45) ترجمه آیات: پدرجان، شیطان را مپرست، که شیطان [خداى‏] رحمان را عصیانگر است ؛ پدرجان، من مى‏ترسم از جانب [خداى‏] رحمان عذابى به تو رسد و تو یار شیطان باشى.» مراد از عبادت، در جمله" لا تَعْبُدِ الشَّیْطانَ"، اطاعت است از پیامبر ص چنین نقل شده: کسى که به سخن سخنگویى گوش فرا دهد (گوش دادن از روى تسلیم و رضا) او را پرستش کرده، عمر فرصت بزرگ زندگی بشر است و از به هدر دادن آن ظلم به خویشتن است...

بسم الله الرحمن الرحیم وَ لَوْ یُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا کَسَبُواْ مَا تَرَکَ عَلىَ‏ ظَهْرِهَا مِن دَابَّةٍ وَ لَاکِن یُؤَخِّرُهُمْ إِلىَ أَجَلٍ مُّسَمًّى  فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ کاَنَ بِعِبَادِهِ بَصِیرَا (فاطر/45) ترجمه آیه: و اگر خدا مردم را به [سزاى‏] آنچه انجام داده‏اند مؤاخذه مى‏کرد، هیچ جنبنده‏اى را بر روی زمین باقى نمى‏گذاشت ولى تا مدّتى معیّن مهلتشان مى‏دهد، و چون اجلشان فرا رسد خدا به [کار] بندگانش بیناست. 1.       مراد از" مؤاخذه" در این آیه، مؤاخذه دنیوى یعنی هلاکت و از بین بردن است‏ و مراد از" دابة هر عمر فرصت بزرگ زندگی بشر است و از به هدر دادن آن ظلم به خویشتن است...

بسم الله الرحمن الرحیم قَالَتْ إِنّی أَعُوذُ بِالرَّحْمَانِ مِنکَ إِن کُنتَ تَقِیًّا (مریم/18) [مریم‏] گفت: اگر پرهیزگارى، من از تو به خداى رحمان پناه مى‏برم. 1.       این آیه مربوط به قصه حضرت مریم است. بعد از ذکر قصه حضرت یحیی، خداوند در این سوره قصه حضرت مریم را آغاز می کند. این قصه در قرآن در دو قسمت نقل شده است قسمت اول مربوط به تولد خود حضرت مریم است که در سوره آل عمران آمده است و قسمت دوم مربوط به تولد حضرت عیسی (ع) است که در این سوره ذکر شده است. مواجهه حضرت مریم با جبرئیل فرشته الهی که ماموریتی از سوی خداوند دارد بسیار آموزنده است. مریم (ع) که ب عمر فرصت بزرگ زندگی بشر است و از به هدر دادن آن ظلم به خویشتن است...